Ania: Renia, it’ s so good to be able to talk to you

Renia: Hello Ania. I’m glad as well.

Ania: You know what, Mary and Medjugorie have been constantly going through my mind since this morning, and I realized that we didn’t record one testimony together, related to you in such a bizarre way, because on the call for help you made such hearts from paper wicker. And it was so bizarre. Tell us, how you were even inspired to make such hearts?

Renia: You know what? Before that there were these felt hearts, if I’m not mistaken,

Ania: That’s how you started with them

Renia: And here, so to speak, as you said that you still need more of them, although you don’t know what you’ll use them for, but you already need them, so I thought to myself that I’d like to make such hearts in 3D, so that they would hang and someone could look at them, so that they wouldn’t be as small as the felt ones either, and somewhere I saw these braided, made hearts from this paper on wire, rolled up.

Ania: But did you know how to make them? Or were you just learning?

Renia: No, it was the first time I wanted to make them. So there was an idea, I called my sister on the phone, I grabbed her, my sister is not a florist by profession, but she knows how to do some things, and I told her – I need some wire, because I’m going to make hearts. She asks, what kind? Well, they’re made of paper, I don’t know whether to wrap them from newspaper or what, because at that time I still didn’t know what to make them from, and I was just looking on the Internet how to do it.

Ania: Well, you see, Renia, but these are such unusual hearts, because you, which I’m only now finding out, these were your first paper wicker hearts. You, as you told me, had a seriously ill mother at the time

Renia: Yes, my mommy has liver cancer

Ania: Well, that’s right, you made these hearts, on top of that you also have a brother with a lucky chromosome, and you, on the appeal that these hearts are needed, sent them. I have such an unusual photo, because when these hearts arrived, I brought a boy, I went to pick him up in Koszalin, because it turned out that someone on the phone would take him on a pilgrimage to Medjugorie. I went to see him in Koszalin, from there we went directly to the other end of Poland to Lubaszowa, and there he held a few days of retreats, talks, preparations, and there I laid out on the grass those hearts sent by you. He was a homeless boy who was looking for the meaning of life and was looking for God, because he kept saying that – he was locked up, jammed up, and couldn’t find Him. And I have such a photo where these hearts are packed and there in Lubaszowa we spread them out on the lawn, I have such a beautiful photo with your hearts, and this boy took these hearts of yours in a cardboard box, I also have such a photo of him holding them to distribute them to all the pilgrims during the pilgrimage he was going on it was in September 2019.

Renia: Ania, I tell you that when I heard that they will be distributed in Medjugorie, that someone will take them there, and I was in Medjugorie in 2018, so for me it was also – O Mother… also a part of me will also be there.

Ania: But note, this boy, and you don’t know this, this boy there in Medjugorie, made the confession of his life, as he later called me and said – 2, 5 hours I confessed and I am cleansed, God has forgiven me. For him to was a breakthrough impossible, then he went up at night to pray and said his first personal rosary. Well that was an impossible breakthrough. And then he actually went there, because someone from the heart gave him this trip, gifted it to him. We put him on the train, we prepared him, as if to say packed him, gave him sandwiches, well such various preparations, but someone took him there, Kamil took him there, and for this homeless boy it was such a breakthrough, because he had never gone anywhere, and that he could give these hearts to pilgrims. what could he give? Actually he didn’t have anything, so he felt that way, and he knew that these hearts were for all the people on that bus, and for him it was so important that later he reported back to me and said – I gave away all the hearts to the pilgrims, for him to have something as extraordinary as the hearts you made, that he could give away at all

Renia: He could have shared it! Yes!

Ania: And they were not bought, but made, and so priceless. This boy I have to tell you, it was a breakthrough for him, because this boy is no longer alive, he died tragically, and the priest at his funeral said that he didn’t know if he had changed his life, his family at the time also didn’t know if he had changed his life, if he had found God. I knew about it at that point. The priest only said one thing at his funeral – that he was in Medjugorie, and there people change lives.

Renia: and there are miracles there, yes

Ania: and that miracle happened and those hearts of yours were there too. And those hearts of yours, because it wasn’t one, and those people who were on that pilgrimage, they all got such wicker, such paper hearts made by you, I don’t know how you did it, but how beautifully these hearts looked. And this is such a remarkable story, because it is connected to a man who changed lives .

Renia: I just wanted to tell you that these hearts were made not only by me. My brother was also affectionately involved. It was a bit complicated this wrapping, and dabbing in paint, because Krzysiu was in charge of counting. And my Krzyś, for example, sat and counted these hearts from beginning to end participated also with his heart. Because he did it so meticulously and my mommy when she came and said – Daughter, what are you doing? What is it for?  I tell her- Mommy I do not know yet, but I know that they will be needed. And I’m so happy how, I heard that these hearts are going to Medjugorie and also someone who has such a need to share this heart, it’s beautiful.

Ania: It was a turning point in his life that he went to confession of his whole life.

Renia: Beautiful fruit of my labor, beautiful.

Ania: And it’s such a small thing, such homemade hearts, and everyone contributed something, and this boy was overjoyed. It was his trip of a lifetime. And look how the Lord God is able to direct all this, how the Mother of God leads it. It’s amazing, and the priest at the funeral could only say that he had been to Medjugorie. He didn’t know more than that, and we knew what happened there. May the Lord God be glorified for your heart, that you made hearts, for your brother who helped you, for your mother and for all those who later drove, brought, for all that happened, for that homeless boy who just there, changed his life, for Kamil who took him on that pilgrimage

Renia: Wonderful people, that they took him there, because this we know that it’s not easy financially or to organize, and all that you did so last minute.

Ania: It was on the phone whether he was going, and the next day he knew he was going.

Renia: This is how the Lord God arranges it. Our Lady when she wants to change someone’s heart, you see, she arranges everything in such a way, you just have to tell Our Lady yes I want to, that’s all, I want to change.

Ania: Our Lady told me before Mass that I should call the person who organizes trips whether this boy can go on pilgrimage. And it turned out that yes, that there would be a place and after Mass I heard, yes he can go, understand? Before Mass I gave an inquiry, and after Mass I heard, he can go. And in a week there was a pilgrimage and we went. May Jesus be glorified in the priest who kept him over night, where we had meetings and preparations together, and it was so beautiful that I was able to participate in it and that it could happen in our lives. Renia it’s good that you’re there.

Renia: I’m happy for you, too.

Ania: May Mary also continue to lead you and others through you to Jesus.  Amen

Testimony by Renia Siwa, Ania Wyrzykowska, 04.09.2019 , 09-16.09.2019 Medjugorie

Translation by Paweł Zawal

Boże znaki #60 / Zawiózł serce do Maryi do Medjugorie

Ania: Reniu jak to dobrze, że mogę z tobą rozmawiać

Renia: Witaj Aniu też się cieszę

Ania: Wiesz, co od rama ciągle mi przewija się Maryja i Medjugorie, Maryja i Medjugorie, a ja sobie uświadomiłam, żę my razem nie nagraliśmy jednego świadectwa, związanego z tobą w taki przedziwny sposób, ponieważ na hasło pomocy ty zrobiłaś takie serca z wikliny papierowej. I to było tak przedziwne. Powiedzą jak w ogóle cię natchnęło, żeby takie serca zrobić?

Renia: Wiesz, co, wcześniej były te serduszka filcowe, jeśli się nie mylę,

Ania: Tak to od tego zaczęłaś

Renia: A tutaj, że tak powiem, jak powiedziałaś, że potrzebujesz jeszcze, choć nie wiesz, do czego wykorzystasz, ale już ci są potrzebne, więc tak sobie pomyślałam, że chciałabym zrobić serca takie w 3D, żeby one wisiały i ktoś mógł na nie spojrzeć, żeby one też nie była takie małe, jak te filcowe i gdzieś tam widziałam te plecionki, robione serca z tego papieru na druciku, zwinięte.

Ania: Ale ty umiałaś je robić? Czy się dopiero uczyłaś?

Renia: Nie, pierwszy raz je chciałam zrobić. Była więć akcja, do siostry zaraz za telefon, chwyciłam, siostra jest nie z zawodu, florystka, ale potrafi pewne rzeczy zrobić i ja jej mówię- Druciki porzebuję, no, bo serduszka będę robić. Ona pyta, jakie? No takie z papieru, nie wiem czy to z gazety zawijać czy jak, bo wtedy jeszcze nie wiedziałam, z czego je robić i tak sobie tylko patrzałam na Internecie jak to się robi.

Ania: No widzisz Reni, ale to takie niezwykłe serca, bo ty, co ja się dopiero teraz dowiaduję, to były twoje pierwsze serca z wikliny papierowej. Ty jak mi mówiłaś miałaś w tym czasie ciężko chorą mamę

Renia: Tak, mamusia ma nowotwór wątroby

Ania: No właśnie, ty te serca zrobiłaś, do tego jeszcze masz brata z chromosomem szczęścia, i ty na apel, że te serca są potrzebne, przysłałaś je. Ja mam takie zdjęcie niezwykłe, bo jak te serca doszły, ja przywiozłam chłopaka, pojechałam po niego do Koszalina, bo się okazało, że ktoś na telefon zabierze go na pielgrzymkę do Medjugorie. Pojechałam do niego do Koszalina, stamtąd pojechaliśmy bezpośrednio na drugi koniec Polski do Lubaszowej, i tam odprawił kilkudniowe rekolekcje, rozmowy, przygotowania i tam też rozłożyłam na trawie te serca przysłane przez ciebie. Był to chłopak bezdomny, który szukał sensu życia i szukał Boga, bo cały czas mówił, że – jest zamknięty, zakorkowany, i nie może Go znaleźć. I mam takie zdjęcie, na którym spakowane są te serca i tam w Lubaszowej rozłożyliśmy je na trawniku, mam takie piękne zdjęcie z twoimi sercami, i ten chłopak wziął te twoje serca w kartoniku, mam też takie zdjęcie jak je trzyma, żeby je rozdać wszystkim pielgrzymom w czasie pielgrzymki, na którą jechał to było we wrześniu 2019 roku.

Renia: Aniu jak ci powiem, że jak usłyszałam, że będą rozdane w Medjugorie, że ktoś je tam zabierze, a ja w 2018 byłam w Medjugorie, więc dla mnie to też było – O MAtko też cząstka mnie też będzie tam.

Ania: Ale zwróć uwagę, ten chłopak, a tego nie wiesz, ten chłopak tam w Medjugorie, odbył spowiedź życia, jak później do mnie dzwonił i mówił – 2, 5 godziny spowiadałem się i jestem oczyszczony, Bóg mi wybaczył. Dla niego do był przełom niemożliwy, potem poszedł na górę w nocy, aby modlić się i odmówił swój pierwszy osobisty różaniec. No to był przełom niemożliwy. I później tak naprawdę pojechał tam, dlatego, że ktoś z serca mu ten wyjazd dał, podarował. My żeśmy go wsadzili w pociąg, żeśmy go przygotowali, jakby tak powiedzieć spakowali, dali kanapki, no takie różne przygotowania, ale ktoś go tam zabrał, Kamil go tam zabrał, i dla tego chłopaka bezdomnego to był taki przełom, bo on nigdy nigdzie nie wyjeżdżał, i że on mógł rozdać te serca pielgrzymom. co on mógł dać? Właściwie nic nie miał, wiec on się tak czuł, i wiedział, że te serca sa dla wszystkich ludzi w tym autobusie, a dla niego było to tak ważne, że później on zdał mi relację i mówił – Rozdałem wszystkie serca pielgrzymom, dla niego do było w ogóle, że ma coś tak niezwykłego jak zrobione przez ciebie serca, które mógł rozdać

Renia: Mógł się dzielić tym! Tak!

Ania: I to było nie kupione nigdzie, a tak bezcenne. Ten chłopak muszę ci powiedzieć, to był dla niego przełom, bo ten chłopak już nie żyje, zmarł tragicznie, i ksiądz na jego pogrzebie mówił, że nie wie, czy zmienił życie, rodzina jego wtedy też nie wiedziała czy zmienił życie, czy znalazł Boga. Ja wiedziałam o tym w tym momencie. Ksiądz tylko na jego pogrzebie powiedział jedną rzecz – że był w Medjugorie, a tam ludzie zmieniają życie.

Renia: a tam są cuda, tak

Ania: i ten cud się wydarzył i te twoje serce też tam było. I te twoje serca, bo to nie jedno było, i ci ludzie, którzy na tej pielgrzymce byli, wszyscy dostali takie wiklinowe, takie z papieru robione przez ciebie serca, nie wiem jak to robiłaś, ale przepięknie wyglądały te serca. I to jest taka historia niezwykła, bo powiązana z człowiekiem, który zmienił życie .

Renia: Ja chciałam ci tylko powiedzieć, ze te serca to były tak robione nie tylko przeze mnie. Uczuciowo angażował się też mój brat. To było trochę skomplikowane to zawijanie, i maczanie w farbie, ponieważ Krzysiu zajmował się liczeniem. I mój Krzyś na przykład siedział i przeliczał te serduszka od początku do końca uczestniczył też z sercem. Bo on tak to robił bardzo skrupulatnie i moja mamunia kiedy przychodziła i mówiła- Córcia, co ty tyle serca robisz? Na co to?  Ja mówię jej – Mamuś ja jeszcze nie wiem, ale wiem, że będą potrzebne. I tak się cieszę jak, usłyszałam, że te serca jadą do Medjugorie i też ktoś kto ma taką potrzebę dzielenia się tym serduszkiem, to jest piękne.

Ania: To był dla niego przełom w życiu, że on poszedł do spowiedzi z całego życia.

Renia: Piękne owoce, piękne

Ania: I to taka mała cząstka, takie serca zrobione, i każdy coś dołożył, i ten chłopak był przeszczęśliwy. To była jego wyprawa życia. I patrz jak Pan Bóg potrafi tym wszystkim kierować, jak Matka Boża to prowadzi. To jest niesamowite, a ksiądz na pogrzebie potrafił tylko powiedzieć, że był w Medjugorie. Nie wiedział więcej, a my wiedzieliśmy, co się tam wydarzyło. Niech Pan Bóg będzie uwielbiony za twoje serce, że zrobiłaś serca, za twojego brata, który ci pomagał, za twoją mamę i za tych wszystkich, którzy później zawieźli, przywieźli, za to wszystko, co się wydarzyło, za tego chłopaka bezdomnego, który właśnie tam, zmienił swoje życie, za Kamila, który go zabrał na tę pielgrzymkę

Renia: Cudowni ludzie, że go tam zabrali, bo to wiemy, że to nie jest proste finansowo ani do zorganizowania, a to wszystko żeście tak na ostatnią chwilę robili.

Ania: To było na telefon, czy jedzie, i następnego dnia wiedział, ze jedzie.

Renia: Tak to Pan Bóg układa. Matka Boża jak chce komuś zmienić serce to widzisz tak wszystko poukłada, tylko wystarczy powiedzieć Matce Bożej tak chcę, tylko tyle, chce się zmienić.

Ania: Matka Boża mi przed mszą świętą powiedziała, ża mam do tej osoby, która organizuje wyjazdy zadzwonić czy ten chłopak może jechać na pielgrzymkę. I się okazało, że tak, że będzie miejsce i po mszy świętej usłyszałam, tak może jechać, rozumiesz? Przed mszą dałam zapytanie, a po mszy świętej usłyszałam, może jechać. I za tydzień była pielgrzymka i pojechaliśmy. Niech Jezus będzie uwielbiony w księdzu, który go nocował, gdzie razem mieliśmy spotkania i przygotowania, i to było tak przepiękne, że mogłam w tym uczestniczyć i że mogło się to wydarzyć w naszym życiu. Reniu dobrze, że jesteś.

Renia: Ja też się cieszę.

Ania: Niech MAryja też ciebie dalej prowadzi i innych przez ciebie do Jezusa.  Amen

świadectwo Renia Siwa, Ania Wyrzykowska, 04.09.2019 , 09-16.09.2019 Medjugorie