Ania: Hello Jola, Hallelujah. I’m calling you because our conversation yesterday, and it was on Tuesday, and today is Wednesday, and I’m calling you specifically to record this testimony, because it touched me so much what you said yesterday that I say to myself we have to record it, we have to share it with other people, because I see how the Lord God works through your testimony, that He works in you, but that testimony touched me, because I also asked HIM for signs. Remember how, we met last year in April 2021 we talked on the phone and I gave your daughter a lot of books? I actually had this thought to give her books. And so, I took my books from the shelf, the kind I had even freshly bought, but somehow the Holy Spirit moved me with the thought – give these books. I loaded them in my bag and gave your daughter these books.  And you now, Jola, tell what happened next
Jola: You know, and then giving these books you started not consciously, consciously, but for us unconsciously, the books came to us and lay in the same place, in the same foil, until finally after some time, maybe it was after six months, I don’t know, but it wasn’t like that, that I looked up because I wanted to see what titles, on the back what it says, if it would interest me. I just started thinking about the Lord God. Going to church, looking at a beautiful picture of Him at our place and He told me through the Merciful Image, the face of JESUS, the big picture, the face of Jesus – he wanted to tell me something. Also I couldn’t concentrate too much on praying in the church just kept looking. So as I walked down the road home I think to myself, something the Lord Jesus wants from me, because I constantly only want from Him without stopping either this or that, I constantly ask Him for something, but I give nothing of myself. It’s not enough to go to church and just pray. I have a picture at home and I say in my own words – You know Lord Jesus I would like to get to know You, I would like to get to know You closer. I would like to get to know You and discover Your secrets, just as one gets to know a person. One gets to know him first by name, and then when one likes him one would like to know his background, and I don’t know anything about YOU. I am 60 years old and you see I seemingly love you, but what kind of love is this if I know nothing about you. Let me discover some secrets about you. I don’t know how you will do it, if you will send me someone, some friend, I don’t know how you will do it to me, in what way. I prayed and waited. The books were lying around, until one time I vacuum and as usual I have to take a book in my hand. I sat down for a while to rest, I looked through these books and I look, well a cool title, so I will start at my leisure after lunch I always rest, so I will start reading for myself. I read not immediately the one I needed, but I read a beautiful book about America, how two pilgrims from Lodz went across America through all its states. I liked it very much, my heart started pounding. It’s such a kind of foretaste of what has yet to happen to me. I read the whole thing, learned a lot of things and continue to look at what to read from this pile. I picked up another book, and still in the free time after prayers I talk to God in my mind and say- here is a lot, but I would like even more to know you JESUS. I would like even more to catch up with all these moments, I’m 60 years old, it’s a lot, I would like to catch up and know even more about You, about Your ministry, and Your disciples, about all Your history, about Palestine, about where You were, what You were doing, I would like to know everything and You inspire me. I read the book Life of Jesus – Through the Eyes of Jesus – by Carver Allan Ames, and this book I suddenly realized that it was not for my daughter, but for me, and it made me shudder. I am still reading this book now I am halfway through and so I couldn’t stand it anymore and had to share it with you.
Ania: You had to call me
Jola: I had to, because the Lord Jesus told me to.
Ania:, But you see Jola, it was also bizarre, now I’ll tell you a story, that it was not such a random day when you called, because I told many people on Monday, because someone gave money, someone made a donation, someone made a donation of other books, then they were sold to buy Scriptures, and in any case I heard such an inspiration from the Holy Spirit that I should do this, to send books to the wards and create such libraries with books, so that people would give them away. Well, and I bought books that were very good, books with spirit, because I gave your daughter books with spirit, too, and on Monday I sent the first packages. On Tuesday I sent actually all the books already parcelled out and magazines and Scriptures and I say yes – Lord Jesus is this good? Because, after all, my funds are slowly shrinking, tell me if this is a good action, you JESUS show me if I should continue to do this, if it makes sense, if it touches people specifically, so that I take a specific step further then you tell me. And it was Tuesday by noon when YOU called. I was at the post office on Monday, and Tuesday morning. And YOU called and said that the books I gave you, because I gave your daughter, they have been with you since last April so changed your life, you met the Lord God through the books. I gave you books with the spirit, that is, books with such topics that can change a person. Not everyone can go straight to the Scriptures, and such a book says-open me, open me further, and then you take the next step. For me it was a confirmation that the Lord God is telling me – Ania, send away! Let people share the books, because you also said that for these books you will invite your neighbor to give them to her, that you will give them to someone else, to give the right book to the right person, one with the spirit, so that it will also change him.  For me it was such a confirmation, because after all, we haven’t talked since last April. And you called exactly when I had already sent out all the packages and I prayed to God – You God give me a sign whether I should order more books, whether this is the right direction. Is this what You God want me to do here, to light up and burn and send out.
Jola: And I didn’t know that you were asking God at this very moment for this. Only some power was in me and the thought call Ania and tell her, she will be happy about it for sure. To tell her how those words from God influenced me, as if He wrote this book for me, that you did not know this and that about me, and He is slowly preparing me to read the Bible. Because I envy how people say that they read the Bible, they don’t part with it, that they have to read every day, and I envy them when I hear that. Because I don’t have a Bible at home, I wouldn’t be able to read it, I would think it’s a very heavy, very difficult book to understand in such words, but it’s this book that you gave me, through you the Lord God gave me, it’s going to open it up to me, because it’s like a primer where children learn letters, they learn to put things together, right? It’s a primer for my cramped head. And also to tell you, interject one friend of mine, her name is also Jola.  She also called me on Sunday, who never called me. We used to meet like this, in church we see each other, we talk, and she called me saying – you know, I’m sitting here and I thought of you, I said – you know, it’s very good that you thought of me, because I just have time, it’s nice indeed, that someone new calls me, after all we know each other and we talked about various topics about grandchildren, about our children, but then I say to her like this – Jola, you know what? I read a beautiful book, it was Sunday, „My Christ broken” Ramon Cue Romano S. I. can I toss this book to you? I would like to share simply so that you also discover something cool, maybe actually in your free moments at rest see if you haven’t read it, you will see how beautifully our daily life can be described as we pass by and don’t even know that we are passing by Christ, that HE is showing us the ways, because the course of our life is fast, that sometimes we don’t notice what we should notice. And this Jola says – Sure, I’d love to read them. On Sunday we agreed in church that after Mass I would bring her this book. And so it happened. And not only that, at the Mass the priest for the sermon told us such a sermon that a person is nothing if a day does not read at least a few lines of the book. I was horrified. I was sitting, my mouth opened, my heart was pounding, in my bag I have a booklet that I want to pass on to the next person, you understand, and here the priest says in the words of God to me that it is important what I do.
Ania: That’s how it affected you?
Jola. I got shivers and waited quickly when to give the book, and when I gave it I said – did you hear what the priest was talking about?  Yes we heard! You see, isn’t it just something important to continue to pass the book to each other. I used to do think like this – The book doesn’t matter to me I have my own affairs, I have a hard life and what help will a book like this be to me, what will words help me. And if a person prays and asks – Lord Jesus help me, open your life to me, because I want to know you better, I want you to be with me, so that in this way I can thank you for what you give me
Ania: and he does it.
Jola: and that’s what you have to understand – to calm down, think that you don’t get everything on a platter, well you don’t get it, you have to wait a long time sometimes, right?
Ania: Yes Jola, but it happened and you know what,
Jola: And it’s not that it’s all happened already, it’s just started.
Ania: Yes Jola, and believe that I, after that conversation with you yesterday, immediately packed a package, put in it the Holy Scriptures, two Scriptures, if you open it you will understand, and another books so that you can share with others. Share these books with the spirit yourself. And this book you’re talking about – Through the Eyes of JESUS- is a book by a mystic, that is, a person who met, who gives a testimony of how to meet God, how He spoke to her, that’s why testimonies are very important, because they move, they change, that’s why we record this testimony, because it changed me, it touched me, because Jesus answered my questions that I asked Him, after all, I didn’t know you would call, and it changed you, because once you got the book, you celebrated it and you said yourself that something began to change in you, and you know what Jola, I would like us to praise God at the end, for the fact that He IS, that He speaks to us, that He gives us answers, that He IS patient for us, that He sends us, that He guides us
Jola: like little children by the hands, which do not yet know how to walk and can fall over, that He would hold us and guide us and lead us and then let us go
Ania: And that He IS present, in the Scriptures, the Word of God, that He IS present in the other person, that He is present in books with the spirit, which are just that, an introduction to reading the Word of God. He is present at Mass, that HE truly lives and reigns, and may it be so in my life and yours. Amen
Testimony by Jola Przybysz, Ania Wyrzykowska 25.01.2022

Translation by Paweł Zawal

Boże znaki #58 / Czytelnia z Aniołami. Czytaj  Dziel się i Podaj dalej

Ania: Witaj Jolu, Alleluja. Dzwonię do ciebie, ponieważ nasz wczorajsza rozmowa, a był o wtorek, a dzisiaj jest środa i dzwonię do ciebie specjalnie żeby nagrać to świadectwo, ponieważ tak mnie ono dotknęło to, co wczoraj powiedziałaś, że mówię sobie musimy je nagrać, musimy podzielić się tym z innymi osobami, bo widzę jak Pan Bóg działa poprzez twoje świadectwo, że działa w tobie, ależ to świadectwo dotknęło mnie, bo ja też JEGO prosiłam o znaki. Pamiętasz jak, żeśmy się spotkały w zeszłym roku w kwietniu 2021 rozmawiałyśmy się przez telefon i dałam twojej córce dużo książek. Właściwie miałam taką myśl, żeby dać jej ksiązki. W związku z tym wzięłam z półki swoje ksiązki, takie nawet, które świeżo kupiłam, ale jakoś tak mnie Duch Święty poruszył myślą – daj te ksiązki. Załadowałam je w torebkę i dałam twojej córce te ksiązki.  I ty teraz Jolu opowiedz, co było dalej

Jola: Wiesz i wtedy dając te ksiązki zaczęłaś nie świadomie, świadomie, ale dla nas nieświadomie, ksiązki przyszły do nas i leżały w tym samym miejscu ,w tej samej folii, aż w końcu po jakimś czasie być może, że to było po pół roku tego to już nie wiem, ale top było nie tak sobie, że ja zajrzałam bo chciałam zobaczyć jakie tytuły , co z tyłu co pisze, czy to mnie zainteresuje czynie. Tylko zaczęłam rozmyślać o Panu Bogu. Chodząc do kościoła, patrząc u nas w naszej miejscowości na piękny Jego obraz i On mi powiedział Miłosierny Obraz, twarz JEZUSA, wielki obraz, twarz Jezusa coś mi chciała powiedzieć. Także nie mogłam zbytnio się skupić na modlitwie w kościele tylko stale patrzyłam. Więc jak szłam drogą do domu myślę sobie, coś Pan Jezus ode mnie chce, bo ciągle tylko od Niego chcę bez przerwy albo to, albo tamto, stale Jego o coś proszę, ale nie daję nic ze siebie. To jest za mało pójść do kościoła i tylko się pomodlić. Mam obrazeczek w domu no i mówię swoimi słowami – Wiesz Panie Jezus poznać bym, chciała Ciebie bliżej. Poznać bym chciała i odkryć Twoje tajemnice, tak jak poznaje się człowieka. Poznaje się go najpierw imieniem, a potem jak się go polubi to chciałby się poznać jego pochodzenie, a ja nie wiem o TOBIE nic. Mam 60 lat i widzisz niby Cię kocham, ale co to za miłość skoro ja o Tobie nie wiem nic. Pozwól mi odkryć przed sobą jakieś tajemnice. Nie wiem, w jaki sposób to zrobisz, czy mi kogoś przyślesz, jakaś koleżankę, nie wiem jak mi to zrobisz, w jaki sposób. Modliłam się i czekałam. Ksiązki leżały, aż pewnego razu odkurzam i jak zwykle muszę książkę wziąć do ręki. Usiadłam chwilę, żeby odpocząć, przejrzałam te ksiązki i patrzę, no fajny tytuł, więc zacznę w wolnej chwili po obiedzie zawsze odpoczywam, więc zacznę sobie czytać. Przeczytałam nie od razu tę, co trzeba, ale przeczytałam piękną książkę o Ameryce, jak dwóch pielgrzymów z Łodzi poszło krzyżem przez Amerykę przez wszystkie jej stany. Bardzo mi się podobała, serce mi zaczęło walić. To taki jakiś przedsmak tego, co mnie dopiero spotkało. Całą przeczytałam, dowiedziałam się dużo rzeczy i dalej patrzę, co by tu z tej kupki przeczytać. Wzięłam następną książkę, i ciągle w wolnych po modlitwie sobie rozmawiam w myślach z Panem Bogiem i mówię- tu jest dużo, ale ja jeszcze bardziej chciałabym Cię poznać JEZU. Jeszcze bardziej bym chciała, żeby nadrobić te wszystkie chwile, mam 60 lat, to jest dużo, chciałabym nadrobić i jeszcze więcej o Tobie wiedzieć, o Twojej posłudze, i Twoich uczniach, o całej Twojej historii, o Palestynie, o tym gdzie byłeś, co robiłeś, chciałabym wiedzieć wszystko i Ty mnie natchnij. Przeczytałam książkę Zycie Jezusa – Oczami Jezusa – Carvera Allana Amesa i ta ksiązka nagle zrozumiałam, że ona nie dla mojej córki była, ale dla mnie i aż mi dreszcze przeszły. Ja teraz jeszcze czytam tę książkę jestem w połowie i dlatego nie mogłam już wytrzymać i musiałam się podzielić z tobą.

Ania: Musiałaś do mnie zadzwonić

Jola: Musiałam, bo Pan Jezus mi kazał.

Ania:, Ale widzisz Jolu, to było też przedziwne, teraz ja ci powiem historię, że to taki nie był przypadkowy dzień, kiedy zadzwoniłaś, ponieważ ja w poniedziałek wielu osobom powiedziałam, bo ktoś dał pieniążki, ktoś się złożył, ktoś ofiarował darowiznę z innych książek, potem były sprzedawane, aby kupić Pismo Święte i w każdym razie słyszałam od Ducha Świętego takie natchnienie, żer mam to robić, aby wysyłać na oddziały ksiązki i tworzyć takie biblioteki z książkami, żeby ludzie sobie rozdawali je. No i kupiłam ksiązki bardzo dobre, ksiązki z duchem, bo twojej córce też dałam ksiązki z duchem i w poniedziałek wysłałam pierwsze paczki. We wtorek wysłałam właściwie wszystkie ksiązki już rozparcelowałam i gazety i Pismo Święte i mówię tak – Panie Jezu czy to jest dobre? Bo przecież środki pieniężne mi się powoli kurczą, powiedz mi czy to jest dobre działanie, Ty mi JEZU pokażesz czy ja mam robić to dalej, czy to ma sens, czy to ludzi konkretnie dotyka, żebym ja zrobiła konkretny krok dalej to Ty mi powiedz. I to był wtorek dopołudnia, kiedy Ty zadzwoniłaś. Ja byłam w poniedziałek na poczcie, i we wtorek rano. I Ty zadzwoniłaś i mówisz, że książki, które ci dałam, bo dałam twojej córce, były u ciebie od kwietnia zeszłego roku tak zmieniły twoje życie, spotkałaś Pana Boga przez ksiązki. Ja ci dałam książki z duchem, czyli ksiązki o takiej tematyce, które mogą człowieka zmienić. Nie każdy potrafi sięgnąć od razu do Pisma Świętego, a taka ksiązka mówi- otwórz mnie, otwórz dalej i potem czynisz następny krok. Dla mnie to było potwierdzenie, że Pan Bóg mi mówi- Ania wysyłaj! Niech ludzie się dzielą ksiązką, bo ty powiedziałaś też, że na te ksiązki zaprosisz sąsiadkę, żeby jej da, że komuś dasz następnemu, żeby odpowiedniej osobie dać odpowiednią książkę, taką właśnie z duchem, żeby też goi zmieniła.  Dla mnie to było takie potwierdzenie, bo przecież my nie rozmawiałyśmy od kwietnia zeszłego roku. A ty zadzwoniłaś dokładnie wtedy, kiedy ja już rozesłałam wszystkie paczki i ja się do Boga pomodliłam – Ty mi Boże dasz znak czy mam zamówić kolejne ksiązki, czy to jest dobry kierunek. Czy Ty Boże tego chcesz, żeby ja tutaj się rozpalała i spalała i rozsyłała.

Jola: A ja nie wiedziałam, że ty prosisz Boga w tej chwili właśnie o to. Tylko jakaś była moc we mnie i myśl zadzwoń do Ani i powiedz jej, ona się ucieszy na pewno z tego powodu. Masz się jej pochwalić, jak na ciebie te słowa te wszystkie słowa działały od Boga, jakby On napisał tę książkę dla mnie, że ty nie wiedziałaś o mnie tego i tego, a ON mi powolutku przygotowuje do przeczytania Biblii. Bo ja zazdroszczę jak ludzie mówią, że czytają Biblię, nie rozstają się, że codziennie muszą przeczytać, a ja im tego zazdroszczę, jak to słyszę. Bo ja nie mam Biblii w domu, nie potrafiłabym czytać jej, myślałabym, że to jest bardzo ciężka, bardzo trudna księga, żeby zrozumieć takimi słowami, ale to właśnie ta ksiązka, którą ty mi dałaś, przez ciebie Pan Bóg mi dał, ona mi otworzy, bo jest jak elementarz, na którym dzieci uczą się literek, uczą się składać, prawda? To jest elementarz do mojej ciasnej głowy. I jeszcze opowiedzieć, wtrącić jedną moją koleżank..  Też do mnie zadzwoniła w niedzielę, która do mnie nigdy nie dzwoniła. Tak sobie tylko kiedyś tak spotykały, w kościele się widzimy, rozmawiamy, a ona do mnie zadzwoniła mówiąc- wiesz tak sobie siedzę i tak sobie o tobie pomyślałam, Ja mówię- wiesz to bardzo dobrze, że pomyślałaś o mnie, bo mam akurat czas, miło jest rzeczywiście, że ktoś nowy do mnie dzwoni, przecież się znamy i żeśmy porozmawiały sobie na różne tematy o wnukach, o naszych dzieciach, ale później jej mówię tak- Jolu, wiesz, co przeczytałam piękną książkę, to była niedziela, „Mój Chrystus połamany” Ramon Cue Romano S.I. czy mogę ci tę książkę podrzucić? Chciałabym się podzielić po prostu, żebyś też odkryła coś fajnego, może rzeczywiście w wolnych chwilach przy odpoczynku zobacz, jeśli jej nie czytałaś, zobaczysz jak pięknie może być opisane nasze życie codzienne jak obok przechodzimy i nawet nie wiemy, że przechodzimy koło Chrystusa, że ON nam drogi wskazuje, bo bieg naszego życia jest szybki, że czasami nie dostrzegamy tego, co powinniśmy dostrzegać. I ta Jola mówi- jak najbardziej. W niedzielę umówiłyśmy się w kościele, ze po mszy świętej jej tę książkę przyniosę. I tak się stało. A mało tego, na mszy św. ksiądz za kazanie powiedział nam takie kazanie, że człowiek jest niczym jak dziennie nie przeczyta, chociaż kilka wersów książki. Przeraziłam się. Siedzę, buzię otworzyłam, serce mi wali, w torebce mam książeczkę, którą chcę przekazać następnej osobie, rozumiesz, a tu ksiądz mówi słowami Boga do mnie, że to jest ważne, co ja robię.

Ania: Tak ciebie to dotknęło.

Jola. Ciarki dostałam i szybko się czekałam, kiedy dać książkę, i kiedy ją dawałam to mówię – słyszeliście, o czym ksiądz mówił?  Tak słyszeliśmy! Widzisz, czy to nie jest po prostu coś ważnego żeby dalej przekazywać sobie książkę. Dla niektórych, co siedzieli to machnęłam ręką, tak jak kiedyś, tak bym machnęła ręką. Ksiązka mnie tam obchodzi ma swoje sprawy, mam ciężkie życie i co mi taka ksiązka pomoże, co mi słowa pomogą. Jak się człowiek modli i prosi – Panie Jezu pomóż mi, otwórz mi swoje życie przede mną, bo chcę cię lepiej poznać, chcę żebyś był ze mną, żebym w ten sposób Ci podziękowała za to, co mi dajesz

Ania: I ON to robi

Jola: i to trzeba zrozumieć, wyciszyć się w spokoju, pomyśleć, że nie dostaje się wszystkiego na tacy, no nie dostaje się, trzeba czasami czekać długo, prawda?

Ania: Tak Jolu, ale to się wydarzyło i wiesz, co,

Jola: I to nie jest, że to już jest wszystko wydarzone, to się zaczęło dopiero.

Ania: Tak Jolu, i uwierz, że ja po tej rozmowie z tobą wczorajszej od razu spakowałam paczkę, włożyłam do niej Pismo Święte, dwa Pisma, jak otworzysz to zrozumiesz, i następne ksiązki żebyś mogła się dzielić z innymi. Sama się podzielić tymi książkami z duchem. A ta książki, o której mówisz – Oczami JEZUSA- to ksiązka mistyka, czyli osoby, która spotkała, które daje świadectwo jak spotkać Boga, jak ON do niej mówił, dlatego świadectwa są bardzo ważne, bo one poruszają, zmieniają, dlatego nagrywamy to świadectwo, bo ono mnie zmieniło, ono mnie dotknęło, bo Jezus odpowiedział na moje pytania, jakie Mu zadałam, przecież ja nie wiedziałam, że zadzwonisz, a ciebie zmieniło, bo kiedyś dostałaś książkę, obchodziłaś ją i sama mówisz, że coś się zaczęło w tobie zmieniać i wiesz, co Jolu, ja bym chciałam żebyśmy na koniec Pana Boga uwielbiły, za to że JEST, że do nas mówi, że nam daje odpowiedzi, że JEST cierpliwy dla nas, że nas posyła, że nas prowadzi

Jola: jak małe dzieci za rączki, co jeszcze nie umieją chodzić i się mogą przewrócić, to żeby nas trzymał i prowadził, i prowadził i potem puścił

Ania: I że JEST obecny, w Piśmie Świętym Słowie Bożym, że JEST obecny w drugim człowieku, że jest obecny w książkach z duchem, które są właśnie takim, wstępem do czytania Słowa Bożego. Jest obecny w czasie mszy świętej, że ON naprawdę żyje i króluje i niech tak się stanie w moim i twoim życiu. Amen

świadectwo Jola Przybysz, Ania Wyrzykowska 25.01.2022