Ania: Ola, that we talked and we didn’t record the testimony now it will be the sheer joy of recording the testimony a second time, because I won’t give up to talk about Mary and I will talk about her and this story that happened in October 2020. When I had the interview first and I was recording the testimony with Małgosia and she was talking about what happened in her house, how she put Mary in her house and in her heart and she said, 'you know I have this feeling because’ she knew that I go to the shelter 'that the homeless give themselves to Mary’. I think well, but how to do it. Suddenly later there was a phone call from you, that you want to help, that some clothes, that some powders, and I said so I remembered the conversation with Malgosia and I said – Buy two statues of Our Lady, but the biggest ones, and I said this with such defiance – they will think … well they wanted to buy simple things, and I say to them: two statues. It was a little abstract, because why do the homeless need two statues of Mary, right?    

Ola: That’s exactly right, Ania

Ania: And you called me then

Ola: That’s how I called, I got a call from Ewelina and I say I’ll ask myself what the shelter needs there. You know best, you’re on the spot, and we’re far away it’s hard for us to say what these people need, and you said about these Mary’s. Great, I thought, but where? How? What? And you know and then I started thinking and browsing the Internet. How many centimeters? How this Mary should look like? I managed to find probably 60 or 65cm figures. I don’t remember anymore

Ania: Yes the biggest one was the biggest Mary available.

Ola: And I say – Okay Lord Jesus, I’ll give money for one, no problem just what about the other one? And so I immediately think I think well we’ll manage to collect we’ll send one, there will be a second one in a week maybe two.

Ania: That’s the message you gave me.

Ola: Exactly and so I conveyed to you that one Mary is already purchased. A friend visited me for coffee on the same day, and I told her the story that we are helping the homeless at the shelter and we want to buy them statues of the Virgin Mary, well, but there is money needed for the second one. Well, and she immediately without a second thought, says – then I will give for the second half with my mother. it will not be a great cost. Sylvia and her mother just offered to pay for the second figure. I immediately called the store, listen, you did not send this Mary? The lady says no, they are just coming in today, two just came. I said very well, praise the Lord. Pack those two. I’m already sending you the money.

Ania: Because they often don’t keep such large Mary’s in stock at the store, because they’re rarely bought.

Ola: No they don’t, she brought them from some wholesaler. And it just so happened that two came in, and she didn’t know that there were supposed to be two, but just happened to say the transport brought two, so I say don’t unpack them. The two Mary’s are going further. Also without telling you anything about it that two Mary’s are going, you thought one was going.

Ania: Well, yes. October 30th, the courier calls that I have a package to pick up, well. We went by car, because I think it might be a large package, probably wrapped so that it does not break too, and he takes out one and gives it to me and says – you wait for the other one. I say: 'What the other one?’, 'Well, you have two packages’, and I just say 'it was impossible to have one Mary, so we immediately got two, so that in the other room people were left without her’. And these Marys the next day on October 31 went in the car, I wrapped them with pillows and they were consecrated in church. They were given stickers Holy Mary pray for us and also about being consecrated. Well, and on October 31 I took them to the shelter. The men didn’t know anything about it and I myself wondered how they would receive these figurines, and they were just so delighted that they just…They said 'Ania, who did you come here with, how beautiful she is, what will you do?’. I say 'This is for you’. How happy they were! They started kissing these figures. It was such an affirmation they still tell to this day. Look, it’s been a while, they dress and decorate them for Christmas. For them it is important. They know that Mary is there with them, Sometimes when I’m there with them they say – Ania, look. Mary is holding us by our hands. We don’t get sick. See?

I say to them – I’m looking at her and she’s watching over you here, all the time. We go back to those figurines, which well… they weren’t just figurines, because it’s not just about figurines. It’s about this present Mary. of which we speak, that she is holding our hand. And for me it was also so unusual, this date, because you asked how we could help and suddenly people found each other, this was the beginning of such a joint action in Scotland, where you live, because from the purchase of Mary, then specific prayers began, and with this person, with your mother then with her mother, and so more and more people spread, who wanted to help and wanted to pray and worship God and wanted to meet in the Name of Jesus. And for me it’s a sign that all of a sudden these Mary’s found each other, just at your place there were people who wanted to buy them. Then they talked about it and it kind of spread like that, another person called, another, another. For me, that’s how the Community of Apostles of Love , which is also associated with Mary Apostle of Love , was created at that very moment in Scotland right there at your place with these two figurines,

Ola: Yes. She protects us with her mantle.

Ania: And it’s so amazing the way we go through life with Mary that it doesn’t matter if you’re homeless or in a shelter or in a home and Mary arranges everything in such a way that this story with these Marys fits in like this

Ola: Yes, Mary leads us to Jesus

Ania: Yes, and I see her leading those people where she’s also in the room, so it’s like it wasn’t just buying a statue that’s standing there somewhere and standing there and standing there. Only it was just like such a divine promise, such a fulfillment, such a fulfillment for individual people and so Mary led us until the end and it’s so visible.

Ola: And she’s still leading us today

Ania: Yes and she leads us to this day yes and it’s great that we can tell about it, that you are, that there were people who wanted to buy the Marys, who had at that moment heard that they were supposed to do it, that I could take it, that they accepted the Marys, that there was a priest who consecrated them right away. It’s, in general, a super look, very elegant, when two Mary’s in that car, in those cushions, the priest with a sprinkle over the car, because I didn’t even take them out anymore, well it was so beautiful, to really be able to participate in this is the best adventure of life. May the Lord God be glorified, Ola, in all those people who listen to him, help, have open hearts, act and walk with Mary.

Ola; Thank you Anna for being

Anna: And to you too Ola, it is the Lord God who sends people and leads us. Amen

Testimony by Aleksandra Rak. Ania Wyrzykowska, 31.10.2020

Boże znaki #65 / Maryja ze Szkocji dla Polski

Ania: Olu, żeśmy rozmawiałyśmy i nam się świadectwo nie nagrało teraz to już będzie sama radość drugi raz nagrywania tego świadectwa, bo się nie poddam, żeby opowiadać o Maryi i będę o Niej opowiadać i o tej historii, która wydarzyła w październiku 2020 roku. Kiedy miałam najpierw rozmowę i nagrywałam świadectwo z Małgosią i ona opowiadała o tym, co się wydarzyło w jej domu jak umieściła Maryję w swoim domu i w sercu swoim i ona powiedziała, wiesz mam takie wrażenie, bo wiedziała, że chodzę do schroniska, żeby bezdomni oddali się Maryji. Myślę no, ale jak to zrobić. Nagle później był telefon od ciebie, że chcesz pomóc, że jakieś ciuchy, że jakieś proszki, a ja mówię yak mi się przypomniała rozmowa z Małgosią i mówię – Kupcie dwie figury Matki Bożej, ale takie największe i to powiedziałam  z taką ach kurczę przekorą – pomyślą sobie… no tak chcieli kupić proste rzeczy, a ja im mówię dwie figury, no trochę abstrakcja, bo po co bezdomnym dwie figury Maryji prawda?    

Ola: Dokładnie tak Aniu

Ania: A ty zadzoiwniłaś wtedy do mnie

Ola: Tak zadzowniłam właśnie, dostałam telefon od Eweliny i mówię sama zapytam, co tam potrzene jest schroniska. Ty wiesz najlepiej, ty  jesteś na miejscu, a my jesteśmy daleko to  nam ciężko powiedzieć, co ci ludzie potrzebują, czy jakiegoś wsparcia innego i powiedziałaś o tych Maryjach. Pięknie pomyślałam, ale gdzie to jak to i wiesz i zaczęłam potem myśleć do internetu, jakie ile centymetrów jak ta Maryja ma wyglądać? Udało mi się znaleźć bodajże chyba 60 czy 65cm już nie pamiętam

Ania: Tak największa to była największa dostępna Maryja.

Ola: I mówię – Dobrze Panie Jezu, ja dam pieniądze na jedną, nie ma problemu tylko, co z drugą? I tak od razu myślę myślę dobrze uda nam się nazbierać wyślemy jedną, będzie druga  w przeciągu  tygodnia może dwóch.

Ania: Taką mi dałaś wiadomość.

Ola: Dokładnie i tak ci przekazałam, że Maryja jedna  już jest zakupiona. Przyszła w tym samym dniu do mnie koleżanka na kawę no i opowiadam historię, że pomagamy bezdomnym w schronisku i  chcemy im zakupić figurki Matki Boskiej, no, ale są pieniążki potrzebne na drugą. No i ona od razu bez namysłu mówi – to ja dam na drugą na pół z mamą. nie będzie to wielki koszt. Sylwia z mamą za zaoferowały właśnie, że zapłacą za drugą  figurkę. Ja od razu telefon do tego sklepu, słuchajcie nie wysłaliście tej Maryi? Pani mówi nie nie spokojnie one dzisiaj dopiero przychodzą, akurat przyszły dwie. Ja mówię bardzo dobrze, chwała Panu. Ja pakujcie dwie ja już pieniążki wysyłam.

Ania: Bo tak dużych Maryi często w sklepie nie trzymają na stanie, bo to rzadko kto kupuje.

Ola: Nie nie ona je sprowadzała z jakieś hurtowni. I akurat przyszły dwie, a ona nie wiedziała że  mają być dwie, ale akurat mówi transportem przyszły dwie, na to ja mówię to już  nie rozpakowujcie  od razu dwie Maryje idą dalej. Także nic ci o tym nie mówiąc że idą dwie Maryje, ty myślałaś, że idzie jedna.

Ania: No tak. 30 Października kurier dzwoni, że mam do odebrania paczkę, dobrze. Spotkaliśmy samochód przy samochodzie stawiam, bo myślę to będzie może spora paczka, pewnie opakowana, żeby się też nie zbiła a on wyjmuje jedną mi daje i mówi – pani poczeka jeszcze druga. Ja mówię jak druga no dwie paczki pani ma i ja po prostu mówię no niemożliwe miała być jedna Maryja są od razu bez czekania dwie, żeby w tym drugim pokoju ludziom też nie było przykro. I te Maryje następnego dnia 31 października pojechały w samochodzie, otuliłam je poduszkami i zostały poświęcone w kościele. Dostały naklejki Święta Maryjo módl się za nami i też o tym, że zostały poświecone. No i 31 października zawiozłam je do schroniska. Mężczyżni nic o tym nie wiedzieli i sama się zastanawiałam jak te figurki przyjmą, a oni po prostu byli tak zachwyceni, że po prostu…Mówili Ania, z kim ty tu przyjechałaś, jaka Ona piękna, co ty zrobisz. Ja mówię no to jest dla was, jak oni się ucieszyli, zaczęli te figurki całować. To było takie potwierdzenie oni do dzisiaj opowiadają popatrz już trochę czasu minęło, stroją i dekorują je na święta. Dla nich jest to ważne. Wiedzą że Maryja tam jest z nimi, Czasami jak tam jestem z nimi to mówią – Ania Marysia nas tutaj patrz za rękę trzyma nie zachorowałem Zobacz.

Ja mówię do nich – Patrzę na Nią i Ona was tutaj pilnuję cały czas wracamy do tych figurek, które no nie były tylko figurkami, bo tu nie chodzi tylko o figurki. Chodzi o tą obecnie Maryi. o której też rozmawiamy, że nas trzyma za rękę. A dla mnie to było też takie niezwykłe ta data, bo wy żescie pytały się jak to by można było  pomóc i nagle się znalazły osoby to taki był taki zaczątek taki początek wspólnego działania w Szkocji u was tam gdzie mieszkacie, bo od zakupu Maryi , potem zaczęły się konkretne modlitwy, a to z tą osobą z twoją mamą potem z jej mamą, no i tak się kolejne osoby jak to powiedzieć rozprzestrzeniały, które chciały  i pomagać i chciały się modlić i uwielbiać Pana Boga i chciały się spotykać w Imię Jezusa. I dla mnie to znak, że nagle te Maryje się znalazły, poprostu u was znalazły się osoby, które chciały je kupić. Potem o tym rozmawiały i to jakby się tak rozprzestrzeniało zadzwoniła kolejna osoba, kolejna, kolejna. Dla mnie to tak powstała właśnie w tym momencie Wspólnota Apostołów Miłości , która też jest związana z Maryją Apostołem Miłości właśnie w Szkocji tam u was z tymi dwoma figurkami,

Ola: Tak. Ona nas ocgrania płąsczem.

Ania: I to jest takie niezwykłe tak to jak idziemy z Maryją przez życie że to nieważne czy jesteś bezdomny czy jesteś w schronisku czy w domu i Maryja tak wszystko układa że ta historia z tymi Maryjami tak się wpisuje

Ola: Tak, Maryja prowadzi nas do Jezusa

Ania:  Tak, a ja widzę jak prowadzi te osoby u których w pokoju też jest, więc jakby to nie było tylko kupionie figurki, która gdzieś tam stoi i sobie stoi i sobie stoi. Tylko to było właśnie tak jak taka Boża obietnica, takie spełnienie, takie wypełnienie, poszczególni ludzie no i tak Maryja nas prowadziła aż nas zaprowadziła i to takie widoczne.

Ola: I prowadzi nas do dziś

Ania: Tak i prowadzi nas do dziś tak i to jest wspaniałe, że możemy o tym opowiadać, że jesteście, że znalazły się osoby, które chciały kupić Maryje, które miały w tym momencie usłyszały, że mają to zrobić, że ja mogłam to zawieźć, że oni przyjęli Maryje, że znalazł się ksiądz, który zaraz je poświęcił. To w ogóle super wyglądają bardzo elegancko, gdy dwie Maryje w tym samochodzie, w tych poduszkach, ksiądz z kropidłem nad samochodem, bo już nawet ich nie wyciągałam, no to było tak przepiękne, że naprawdę móc w tym uczestniczyć to jest najlepsza przygoda życia. Niech Pan Bóg będzie uwielbiony Olu w tych wszystkich ludziach, którzy słuchają go, pomagają, mają otwarte serca, działają i chodzą z Maryją.

Ola; Dziękuję tobie Aniu, że jesteś

Ania: i tobie też Olu, to Pan Bóg posyła ludzi i nas prowadzi. Amen

świadectwo Aleksandra Rak. Ania Wyrzykowska, 31.10.2020