W Piśmie Świętym osobą, która najwięcej mówi o piekle, jest Chrystus. A Chrystus zawsze określa piekło jako miejsce męki i kar dla tych, którzy buntują się przeciwko przykazaniom Boga i nie żałują .

Piekielne męki

«Kto jest karany w piekle?

— Ci, którzy umierają w grzechu śmiertelnym, są karani w piekle; pozbawiani są wizji Boga i cierpią okropne męki, zwłaszcza ognia, przez całą wieczność.

1. Sam Chrystus w 15 fragmentach Pisma Świętego odnosi się do piekła, okropnego miejsca zamieszkania złych.

Pismo Święte nazywa piekło „miejscem męki”, „niegaszonym ogniem”, „wiecznym ogniem”, „ogniem”, „wieczną karą”, „tymgiełami na zewnątrz”.

2. Wszyscy, którzy umierają w grzechu śmiertelnym, nawet z jednym grzechem śmiertelnym, bez skruszenia i wybaczenia, są zesłani do piekła.

Bóg nieustannie wzywa grzeszników do pokuty poprzez niezliczone łaski. Założył kościół, aby pokazać im drogę do nieba i pokazać im, jakich zachowań unikać. Ustanowił sakrament pokuty, aby oczyścić ich z wszelkiego grzechu, aby zapewnić grzesznika, że Bóg mu wybaczy bez wątpienia. Bóg zawsze jest czujny, jak kochający Ojciec, czekając na powrót syna marnotrawnego. Jeśli po tych wszystkich łaskach grzesznik pozostanie w grzechu, tylko on sam będzie mógł się winić, gdy zostanie zesłany do piekła.

3. Bóg nie chce wysyłać nikogo do piekła. Jego jedynym życzeniem byłoby, aby wszystkie jego dzieci były z nim w błogości nieba. Grzesznik zmusza Boga do ukarania go w piekle, przeciwstawiając się mu i odmawiając uznania jego autorytetu. Kiedy podłe stworzenie przeciwstawia się swojemu nieskończonemu Stwórcy, żadna kara nie jest zbyt wielka.

Żaden grzesznik nie zostaje zesłany do piekła, oprócz własnej winy. Nikt nie zostaje zesłany do piekła, chyba że dobrowolnie, celowo i świadomie odmówił przestrzegania przykazań boskich. Możemy z całą pewnością stwierdzić, że więzy piekielne są dziełem człowieka. Jeśli człowiek dostaje jasne światło i celowo je wyłącza, czy może winić kogoś innego za ciemność wokół niego?

Ks. Louis LaRavoire Morrow, D.D.; Moja wiara katolicka, p. 164

żrodło FB 25.09.2025 Macario Vargas

En la Escritura, la persona que mas ha hablado del infierno, es Cristo. Y Cristo siempre se refiere al infierno como el lugar de tormento y de castigo para los que se rebelan contra los mandamientos de Dios y no se arrepienten .

Los Tormentos del Infierno

«¿Quiénes son castigados en el infierno?

— Quienes mueren en pecado mortal son castigados en el infierno; se les priva de la visión de Dios y sufren terribles tormentos, especialmente el del fuego, por toda la eternidad.

1. Cristo mismo, en quince pasajes de la Sagrada Escritura, se refiere al castigo del infierno, la horrible morada de los malvados.

La Escritura llama al Infierno «lugar de tormento», «fuego inextinguible», «fuego eterno», «abismo», «castigo eterno», «tinieblas de afuera».

2. Todos los que mueren en pecado mortal, incluso con un solo pecado mortal no arrepentido ni perdonado, son enviados al infierno.

Dios llama continuamente a los pecadores al arrepentimiento mediante innumerables gracias. Instituyó una Iglesia para enseñarles el camino al cielo; y, para mostrarles qué comportamientos han de evitar. Instituyó el sacramento de la penitencia para purificarlos de todo pecado, para asegurar al pecador que Dios lo perdona sin lugar a dudas. Dios siempre está atento, como el Padre amoroso, esperando con ansias el regreso del hijo pródigo. Si después de todas estas gracias, el pecador persiste en el pecado, solo él mismo podrá culparse cuando sea enviado al infierno.

3. Dios no desea enviar a nadie al infierno. Su único deseo sería tener a todos sus hijos con él en la dicha del cielo. El pecador obliga a Dios a castigarlo en el infierno, al desafiarlo y negarse a reconocer su autoridad. Cuando una criatura vil desafía a su Creador infinito, ningún castigo es demasiado grande.

Ningún pecador es enviado al infierno excepto por su propia culpa. Nadie es enviado al infierno a menos que se haya negado voluntaria, deliberada y conscientemente a obedecer los mandamientos de Dios. Podemos afirmar con certeza que las ataduras del infierno son obra del hombre. Si a un hombre se le da una luz brillante y la apaga a propósito, ¿puede culpar a alguien más por la oscuridad que le rodea?

Rev. Louis LaRavoire Morrow, D.D.; My Catholic Faith, p. 164