Prof. Josef Seifert został mianowany członkiem Papieskiej Akademii Życia przez  Jana Pawła II w 1996 roku. Sprawował tę funkcję do 2016 roku, ale w 2017 roku nie został ponownie mianowany przez  Franciszka za ostre stanowisko antyaborcyjne i krytykę adhortacji „Amoris laetitia”. Teraz napisal list otwarty , w którym apeluje o zbadanie czy Bergoglio nie był heretykiem:

Josef M.M. Seifert, austriacki filozof, pedagog. Członek Papieskiej Akademii Pro Vita, Europejskiej Akademii Nauk, Nowojorskiej Akademii Nauk, Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego, Amerykańskiego Katolickiego Towarzystwa Filozoficznego, Amis Gabriel Marcel, D. Society for Phenomenology, Towarzystwa Dietricha von Hildebranda, Towarzystwa Maxa Schelera, Towarzystwa Edyty Stein.

**List otwarty 
Profesora Dr. phil. habil. Josefa Marii Seiferta** 
Kartäuserstraße 16/6 
3292 Gaming, Dolna Austria 
Austria 

**Do Jego Eminencji Kardynała Dziekana Gian Battisty Re** 

Gaming, 24 kwietnia 2025 r. 

**W sprawie konieczności zbadania przed najbliższym Konklawe formalnego oskarżenia o herezję wysuniętego przez Arcybiskupa Viganò (i popartego przez wielu wybitnych teologów, prawników i filozofów z całego świata) przeciwko Papieżowi Franciszkowi** 

Wasza Eminencjo, drogi i czcigodny Kardynale Dziekanie Giovanni Battista Re, 

Najserdeczniejsze pozdrowienia w Chrystusie. Zwracam się do Was, drogi i czcigodny Kardynale Dziekanie Re, ponieważ tylko Wy posiadacie obecnie uprawnienia do przeprowadzenia dochodzenia w sprawie oskarżenia o herezję przeciwko Papieżowi Franciszkowi przed najbliższym Konklawe. 

Do czasu wyboru kolejnego Papieża sprawujecie najwyższą władzę w Kościele Katolickim, będziecie w porozumieniu z Kamerlingiem, Kardynałem Kevinem Josephem Farrellem, zapraszać kwalifikowanych kardynałów z całego świata poniżej 80. roku życia do wyboru nowego Papieża i macie możliwość ustalenia daty najbliższego Konklawe. 

Piszę do Was otwartym listem z powodu krótkiego czasu, jaki pozostał na rozstrzygnięcie spraw o ogromnym znaczeniu i pilności. 

Odkryłem dzięki tekstowi *J’accuse* Arcybiskupa Viganò dwa dokumenty papieskie – uroczyście ogłoszone z invocatio Sedes Petri i zadeklarowane jako obowiązujące na zawsze – prawdopodobnie dogmatyczne i z pewnością najbardziej autorytatywne w kwestii „heretyckich biskupów, kardynałów i papieży”, autorstwa Papieża Pawła IV oraz Świętego Piusa V.[1] Dokumenty te wydają mi się niezwykle istotne dla Kościoła w obecnych czasach. 

Uroczyście wzywają one Kościół do zbadania oskarżeń o papieską herezję. Sam fakt ekskomunikowania arcybiskupa za to, że działał dokładnie tak, jak uroczyście nakazał to czynić wybitny i święty papież w obliczu papieża, który przed, w trakcie i po wyborze na Stolicę Piotrową wyznawał herezje, jest, moim zdaniem, poważnie niesłuszny i niesprawiedliwy. Oskarżenia te powinny zostać najpierw zbadane, a jeśli są prawdziwe, nie ma absolutnie żadnej kary za ich wygłaszanie. 

Wierzę, że Kościół jest winien ekskomunikowanemu arcybiskupowi oraz przynajmniej czterem innym ekskomunikowanym z tego samego powodu, dwóm papieżom i wiernym odpowiedź na stanowcze żądanie Papieża Pawła IV, że: 

papież, który wyznaje herezję, przestaje być papieżem i nie może żądać żadnego posłuszeństwa, jak powiedział Arcybiskup Viganò, z ważną radą, że niewłaściwość osądzania papieża przez jakąkolwiek władzę nie dotyczy heretyckiego papieża, który jedynie uzurpuje sobie Stolicę Piotrową, ale z racji swojej herezji nie jest prawdziwym papieżem i ma w Kościele mniejszą władzę niż jakikolwiek ortodoksyjny kardynał czy biskup. 

Kluczowe znaczenie zlecenia i zakończenia tego dochodzenia przed zwołaniem najbliższego Konklawe polega na następującym: 

Wynik kolejnych wyborów papieskich w dużej mierze zależy od rezultatu tego dochodzenia, ponieważ Święty Pius V i Papież Paweł IV orzekli, że wszystkie nominacje kardynalskie dokonane przez heretyckiego papieża są nieważne. 

Zatem, jeśli oskarżenie o herezję przed, w trakcie i po wyborze Papieża Franciszka okaże się prawdziwe, dwie trzecie obecnego Kolegium Kardynalskiego zostanie wykluczone z Konklawe. Dlatego rozstrzygnięcie tej sprawy musi nastąpić przed najbliższym Konklawe, w przeciwnym razie kolejne wybory papieskie będą z góry nieważne, chyba że najpierw ustali się, czy większa część członków Kolegium Kardynalskiego to prawowici elektorzy, oraz czy przyszły papież-elekt należy do Kolegium Kardynalskiego, czy nie. 

Ponadto, przed najbliższym Konklawe należy wyjaśnić dwie inne ściśle powiązane kwestie: 

1. czy zmiany wprowadzone przez Papieża Franciszka do zasad rządzących wyborami papieskimi, wydanych przez Świętego Papieża Jana Pawła II, są ważne, czy nie (jeśli nie byłby on ważnym papieżem), oraz 
2. czy niektóre dokumenty Papieża Franciszka powinny pozostać w *Acta Apostolica*, czy zostać z nich usunięte (jak orzekli Papieże Święty Pius V i Paweł IV dla dokumentów wydanych przez heretyckiego papieża). 

Papieże Święty Pius V i Paweł IV orzekli i ustalili na zawsze, że wszystkie decyzje, nominacje, wyniesienia biskupów i kardynałów oraz wszystkie pisma heretyckiego papieża mają być uznane za nieważne. 

Zgodnie z tymi dokumentami papieskimi oraz prawem naturalnym, kardynałowie wybrani przez Papieża Franciszka nie mogą pozostać elektorami, jeśli oskarżenie o herezję lub apostazję okaże się uzasadnione. 

Zwracam się do Was, drogi i czcigodny Kardynale Re, ponieważ tylko Wy, w porozumieniu z Kamerlingiem, Kardynałem Kevinem Josephem Farrellem, posiadacie obecnie niezbędną władzę do przeprowadzenia tego dochodzenia przed najbliższym Konklawe. 

Ponieważ Wy, drogi Kardynale, sprawujecie obecnie najwyższą władzę w Kościele aż do wyboru nowego Papieża, moglibyście działać niezwłocznie, określając członków jury spośród kardynałów mianowanych przez papieży przed Papieżem Franciszkiem, którzy wydaliby osąd w kwestii herezji i ważności Papieża Franciszka. 

Dlatego pokornie błagam Was, drogi Kardynale Dziekanie, abyście w tym dramatycznym momencie w historii Kościoła wykorzystali swoją władzę i działali na podstawie autorytetu dwóch Papieży, którzy żądają takiego działania. 

Myślę, że obecnie tylko Wy możecie być porównywalni do Świętego Atanazego, który, będąc jeszcze diakonem, w czasie kryzysu ariańskiego i przy wahającym się papieżu, zdołał (pomimo dwóch ekskomunik w tym procesie) przygotować drogę do pewnych soborów, które potępiły herezję ariańską, która, gdyby została przyjęta, byłaby fatalna dla wiary chrześcijańskiej. Jednak herezja, że Bóg chce wielości religii, w tym religii niechrześcijańskich, oraz inne herezje przypisywane Papieżowi Franciszkowi, są jeszcze bardziej sprzeczne z prawdziwą wiarą chrześcijańską niż arianizm. 

Dlatego pokornie sugeruję i błagam Was, abyście przed nieuchronnym Konklawe zlecili sprawiedliwe i uczciwe zbadanie licznych oskarżeń o herezję oraz (w świetle deklaracji z Abu Zabi, że Bóg od stworzenia chciał wielości religii, oraz kultu Pachamamy w Watykanie) także możliwej apostazji Papieża Franciszka. 

Wierzę, że czyniąc to, moglibyście uchronić Kościół przed historycznie unikalnym zamętem o katastrofalnych proporcjach. 

Opieralibyście się na dokumentach Pawła IV i Świętego Piusa V, którzy obaj uroczyście nauczali, że nawet jeśli wszyscy kardynałowie swobodnie wybrali papieża, jego wybór byłby unieważniony przez herezje, których bronił przed i po wyborze. 

Nie ma to nic wspólnego z działaniem przeciwko Kościołowi lub Papieżowi: przeciwnie, jest to akt najwyższej miłości do Kościoła i Franciszka, ponieważ JEŚLI oskarżenie o herezję, wysunięte oficjalnie i nieoficjalnie przez wysokie autorytety doktrynalne i teologiczne przeciwko Franciszkowi, okaże się prawdziwe po właściwym procesie kościelnym, Kościół skonfrontuje wiernych z prawdą (a Sokrates już w *Gorgias* powiedział, że nie ma cenniejszego daru, jaki można ofiarować osobie, niż uwolnienie jej od błędu). Możliwość uwolnienia Franciszka za jego życia od błędów została już utracona, zważywszy na jego śmierć. Ale jeśli Papież Franciszek, jak musimy mieć nadzieję, odwołał wszystkie błędy w swoim sercu przed śmiercią i z pewnością teraz je rozpoznaje, potępienie ich i uwolnienie doktryny Kościoła od nich byłoby nadal aktem miłości do Papieża Franciszka, a zwłaszcza do oblubienicy Jezusa, Kościoła, poprzez uwolnienie jej od ogromnego zła herezji. 

Wierzę, że jeśli oskarżenie o herezję jest prawdziwe, ważny oficjalny werdykt, że Franciszek był heretykiem i dlatego nie był ważnym papieżem, jak uczyniono w przypadku kilku papieży wcześniej, także pośmiertnie, przyniósłby największe korzyści przyszłości Kościoła. 

Rzeczywiście, nawet gdyby Papież Franciszek zrezygnował ze swojego urzędu, jak uczynił to Papież Benedykt XVI, nie byłoby to wystarczające, aby uleczyć straszliwą ranę heretyckiego papieża, ponieważ destrukcyjne elementy i trujące owoce jego pontyfikatu pozostałyby: 

1. *Acta Apostolica* nadal zawierałyby niepotępione herezje. 
2. Heretyckie nauki moralne, takie jak wyrażone w *Amoris laetitia*, pozornie pozostałyby oficjalnymi naukami Kościoła i zwodziłyby wiernych do popełniania ciężkich grzechów. 
3. Wiele innych heretyckich uwag Papieża, które bezpośrednio przeczą uroczystym słowom Chrystusa i dogmatom Kościoła, nie zostałoby usuniętych z korpusu nauczania Kościoła, takich jak: 

a. (prywatne, ale powtarzane) „nauczanie” Franciszka o pustce piekła i nieistnieniu wiecznej kary, 
b. potwierdzenie anihilacji zamiast wiecznej kary dla niepoprawnych grzeszników, typowe nauczanie Świadków Jehowy, niezgodne z kilkoma dogmatami, 
c. zdanie w Deklaracji z Abu Zabi o woli Boga od stworzenia dotyczącej wielości religii (w tym tych, które zaprzeczają boskości Chrystusa, Trójcy Świętej, odkupieniu wyłącznie przez Chrystusa itd.), które jest bardziej apostatyczne niż heretyckie, nie zostałoby usunięte z *Acta Apostolica*, ale pozostałoby nakazane wszystkim biskupom i rektorom seminariów na całym świecie do nauczania w seminariach w *una, sancta, catholica et apostolica Ecclesia* jako część przygotowania seminarzystów do święceń kapłańskich. To apostatyczne zdanie pozostałoby w oczach wiernych „nauczaniem Kościoła”, ale w rzeczywistości jest nie tylko niekatolickie, nawet antykatolickie, ale także antychrześcijańskie, co wyrządziłoby ogromne szkody wierze i moralności, gdyby pozostawiono je w *Acta Apostolica*. 

3. Ponadto, tylko jeśli Franciszek, po zbadaniu i potępieniu jego herezji, które są znacznie gorsze niż te jakiegokolwiek poprzedniego papieża, jak Jan XXII, zostałby pośmiertnie uznany za niebędącego prawdziwym papieżem, wiele działań podjętych przez Papieża (papieskie pochwały i obchody Dnia Reformacji, posąg, znaczek i pochwały Lutra; kult Pachamamyy w Bazylice św. Piotra; błogosławieństwa par homoseksualnych i cudzołożnych, fałszywe twierdzenie, że cudzołożne i ponownie zamężne pary mogą wiedzieć przez swoje sumienie, że Bóg chce, aby pozostawały w grzechu cudzołóstwa, zamiast podążać za wiecznym nauczaniem Kościoła o małżeństwie wyrażonym w *Familiaris Consortio* 83, itd., itd.) nie mogłoby być dłużej uznawane za prawowite działania i nauczania katolickie, a jego dokumenty nie byłyby już akceptowane jako część prawdziwego nauczania katolickiego. 

W konsekwencji, zgodnie z nieomylnym nauczaniem papieskim Pawła IV i Świętego Piusa V, moim zdaniem, nominacja przez Franciszka 80% kardynałów-elektorów (którzy, po ludzku rzecz biorąc, prawdopodobnie wybiorą papieża, który może kontynuować nauczanie herezji Franciszka) zostanie cofnięta i przestanie być straszliwym zagrożeniem dla najbliższego Konklawe i wyboru nowego papieża. 

Z wszystkich tych powodów, drogi Kardynale Gianbattista Re, błagam Was w imię Jezusa Chrystusa, Jego i naszej ukochanej Matki, która zabija wszystkie herezje, oraz w imię św. Józefa, terror daemonum, abyście rozważyli, czy nie jesteście wezwani do pomocy w uwolnieniu Kościoła od wspomnianych wcześniej zła. 

Błagam Was na kolanach, abyście rozważyli, czy Bóg nie wzywa Was w Jego imię i w imię Jezusa Chrystusa, abyście stali się ludzkim narzędziem do ocalenia Kościoła przed otchłanią, ku której zdaje się zmierzać. 

Ten krok wydaje mi się jedynym słusznym, a negatywne skutki, które mógłby wywołać, takie jak faktyczne wystąpienie podziału w Kościele między Kościołem Bergoglia a prawdziwym Kościołem, byłyby znacznie mniejszym złem niż Kościół spokojny w nieporządku, pogrążony w błędzie; w rzeczywistości byłby to prawdziwy błogosławieństwo, ponieważ doprowadziłoby to do odnowy prawdziwej *ECCLESIA UNA, SANCTA, CATHOLICA ET APOSTOLICA* opartej na PRAWDZIE. Jestem również pewien, że niezliczeni katolicy powitaliby ten krok. 

Dlatego, drogi Kardynale Gian Battista Re, możecie naśladować, w słabszy i bardziej ludzki sposób, chwalebnego Świętego Michała i dokonać ludzkiego cienia jego walki z diabłem w niebie, mniejszego, ale pod pewnymi względami nie mniej wartościowego niż jego anielskie działanie. 

Modlę się, abyście Wy, drogi Kardynale, w tym niezwykle ważnym momencie w historii Kościoła, otrzymali największą łaskę Ducha Świętego i mieli pełną siłę duszy, która umożliwi Wam podjęcie niebezpiecznej misji, którą ON chce Wam powierzyć, czy to tej, o której myślę, czy czegoś innego, czego dowiecie się bezpośrednio od Ducha Świętego w modlitwie i medytacji. 

W końcu, bez świętego dostojnika Kościoła, który chroni doktrynę Kościoła przed splamieniem papieskimi herezjami, obawiam się, że tylko bezpośrednia interwencja Jezusa lub Jego błogosławionej Matki może uratować statek Świętego Kościoła przed zatonięciem w piekielnej otchłani błędów, zamętu i zniszczenia, czego Bóg przysiągł nigdy nie dopuścić. 

Ale myślę, że, jak powiedział św. Ignacy, Bóg chce, abyśmy wierzyli, że wszystko zależy od Boga, ale działali, jakby wszystko zależało od nas. Wsparci Jego łaską, weźmy zbroję Ducha Świętego i walczmy z mocami ciemności, ze Świętym Michałem i jego niebiańską armią świętych aniołów, Maryją, Królową wszystkich świętych, pod ochroną Świętego Józefa, terror daemonum. 

W miłości Jezusa, który oddał swoje życie za Kościół i przelał swoją świętą krew za nas wszystkich, i którego chcę służyć całym sercem jako pokorny sługa w Waszej znacznie doskonalszej służbie dla Niego i Świętego Kościoła, 

*In Christo Mariaque* 
Josef Seifert 

—

**[1]** Co ciekawe, żaden z wielokrotnych wezwań do rezygnacji Franciszka ze strony różnych grup teologów i filozofów, z wyjątkiem *J’accuse*, nie cytuje tych dwóch papieskich dokumentów, które są autorytatywne w kwestii „heretyckich biskupów, kardynałów i papieży”. 

Chociaż *a priori* sądziłem, że takie dokumenty muszą istnieć i badałem je przez kilka lat, swoją wiedzę o tych dwóch dokumentach Kościoła, prawdopodobnie dogmatycznych i w każdym razie o kluczowym znaczeniu, zawdzięczam wyłącznie Arcybiskupowi Viganò. 

O ile wiem, w prawie kanonicznym istnieje całkowity (i tragiczny w obecnej sytuacji) brak konkretnego zastosowania nauczania tych dwóch papieży. Ale teraz, po śmierci Papieża Franciszka, nie ma już żadnego problemu, lecz wyraźny obowiązek Kościoła zbadania, czy te oskarżenia o herezję oraz (w twierdzeniu, że Bóg od stworzenia chciał wielości religii, w tym tych, które zaprzeczają najbardziej centralnym prawdom Objawienia Chrystusa) o apostazję są uzasadnione, czy nie. 

Później prześlę Wam mój artykuł na ten temat. 

Josef

ŹRÓDŁO https://onepeterfive.com/dr-josef-seifert-papal-heresy-must-be-investigated/

---

To His Eminence Cardinal Dean Gian Battista Re

Gaming, April 24, 2025

On the Need to Examine before the next Conclave the Formal Accusation of Heresy launched by Archbishop Viganò (and supported by many distinguished theologians, jurists and philosophers world-wide) against Pope Francis

Your Eminence, dear Cardinal Dean Giovanni Battista Re,

Most cordial Greetings in Christ. I address myself to you, dear and highly revered Cardinal Dean Re, because You alone now hold the authority to let an investigation of the accusation of heresy brought up against Pope Francis, take place before the upcoming Conclave.

You hold until the election of the next Pope the highest authority in the Catholic Church, will invite, in union with the Camerlengo Kevin Joseph Cardinal Farrell, the qualified Cardinals of the whole world under the age of 80 to elect the new Pope and can determine the date of the next Conclave.

I make my letter to you an open letter because of the short time that remains to settle issues of extreme importance and urgency.

Advertisement – Continue Reading Below

I discovered through the text J’accuse of archbishop Viganò two – through the solemn invocation of the See of Peter and their declaration of being valid for all times –  probably dogmatic and certainly most authoritative pontifical documents on the issue of  “heretical Bishops, Cardinals and Popes” by Pope Paul IV and St. Pius V.[1] These texts seem to me to be of the highest importance for the Church at the present moment.

They solemnly demand that the Church proceed with an examination of accusations of Papal heresy.

Simply to have excommunicated an archbishop because he exactly acted as a prominent and a Holy Pope demanded solemnly to act when faced with a Pope who adhered to Heresies prior to, during and after his election to the Papacy, is, I think, gravely wrong and unjust. These charges should first have been examined, and if true, absolutely no punishment is proper for bringing them forth.

I think the Church owes it to an excommunicated archbishop and to at least four other persons excommunicated for the same reason, two Popes and to the  faithful to address the firm insistence of Pope Paul IV that a Pope who professes heresy is no longer Pope and cannot demand any obedience, just as archbishop Viganò said, with the important aviso that the impropriety of any authority judging a Pope does not apply to a heretical Pope who just usurps the See of Peter but, in virtue of his heresy, is not truly Pope and has less authority in the Church than any orthodox Cardinal or bishop.

Advertisement – Continue Reading Below

The crucial significance of ordering and completing this investigation prior to convening the next Conclave, resides in this:

The outcome of the next Papal election depends largely on the outcome of this investigation, because St. Pius V and Pope Paul IV decree that all nominations of Cardinals made by a heretical Pope are null. Thus, if the accusation of heresy prior to Pope Francis’s election, during and after it, prove to be correct, two thirds of the present college of Cardinals would be excluded from entering the Conclave. Therefore, if we keep in mind the teaching of the Popes Paul IV and St. Pius V, the Church’s answer to the question whether Pope Francis was guilty of heresies that are incompatible with the validity of his Papacy,  should be reached before the next Conclave. For in case of the invalidity of his Papacy, according to these two Popes, the creation of 80% of the members of the College of Cardinals through Francis was null. In this case, however, they would not be legitimate Cardinals. Could they then be legitimate electors of the next Pope? If not, this could possibly even throw doubts on the validity of the Pope the Cardinals will elect. Of course, all this would have to be judged by the Magisterium of the Church, after a rigorous investigation into the formal accusation of heresy launched by Don Viganò, and not by a mere layman.

Also two further strictly connected questions ought to be clarified before the upcoming Conclave:

1. whether the changes Pope Francis made of the rules governing Papal elections decreed by St. Pope John Paul II are valid or (if he was not a valid Pope) not, and
2. whether any of the Papal documents of Pope Francis are to remain in the Acta Apostolica or removed from them (as Popes St. Pius V and Paul IV decreed for documents issued by a heretical Pope).

I address myself to you, dear and highly revered Cardinal Re, because you alone, in union with the Camerlengo Kevin Joseph Cardinal Farrell, now hold the authority to let this investigation take place before the upcoming Conclave.

Advertisement – Continue Reading Below

Since you, dear Cardinal, now, until the election of a new Pope, dispose the supreme authority in the Church, you could  take action immediately, determine the members of the jury among the Cardinals nominated by Popes prior to Pope Francis who would make a judgment on the question of heresy and validity of Pope Francis.

For this reason, I humbly urge you, dear Cardinal Dean, to exercise your authority in such a dramatic moment in the history of the Church, and to act on the authority of two Popes who demand such an action.

I think presently only you could be, comparable with St. Athanasius, who, still Deacon, when confronted with the Arian crisis and a wavering Pope, was able, (in spite of his two excommunications during the process), to prepare the way for Councils that condemned the Arian heresy, that, if accepted, would have been deadly for Christian faith. But the heresy that God wants the plurality of religions including non-Christian ones, and others attributed to Pope Francis are even more antithetical to true Christian faith than Arianism was.

Therefore, I suggest and humbly implore you that you ordain before the impending Conclave a just and fair examination of the many accusations of heresy and (in view of the Abu Dhabi declaration that God wanted the plurality of religions from Creation on, and of the Pachamama worship in the Vatican) also of possible apostasy of Pope Francis.

Advertisement – Continue Reading Below

I think that by this action you could save the Church from a terrible confusion of catastrophic proportions.

This has nothing to do with you acting against the Church or against the Pope: on the contrary, it is an act of supreme love for the Church and Francis: for if the accusation of heresy, having been launched formally and informally by high doctrinal and theological authorities against Francis, will be found true in a due ecclesiastic process, the Church  will confront the faithful with the truth (and already Socrates said in the Gorgias) thatno more precious gift could be bestowed on a person than freeing him from an error. The chance to free Francis during his life-time of errors, has now, given his death, been missed. But if Pope Francis did hopefully revoke any error before his death and certainly recognizes them now, to condemn them and to free the Church’s doctrine from them, would still be an act of love for Pope Francis and above all for Jesus’s bride, the Church, freeing it from the tremendous evil of heresies.

I think that, if the accusation of heresy is true, a valid official verdict that Francis is a heretic and therefore was not a valid Pope, as has been done with regard to at least one Pope before, also posthumously, would be of greatest benefit for the future of the Church. For even if Pope Francis would have resigned his office, just as Pope Benedict XVI did, this would not at all have been enough to heal the terrible wound of a heretical Pope, because the destructive elements and poisonous fruits of his Pontificate would remain:

1. The Acta Apostolica would continue to contain uncondemned heresies.
2. Heretical moral teachings such as those expressed in Amoris Laetitia would seemingly remain official Church teaching and seduce the faithful to commit grave sins.
3. Many other heretical remarks of the Pope that contradict directly the solemn words of Christ and Church dogmas would not be stricken from the corpus of Church teaching, such as:
   • Francis’s (private but repeated) “teaching” of an empty hell and the non-existence of eternal punishment,
   • the affirmation of an annihilation instead of eternal punishment of incurably grave sinners, a typical teaching of Jehovah’s Witnesses incompatible with several dogmas.
   • The sentence in the Abu Dhabi declaration of God willing from creation of the plurality of religions (including those that deny the divinity of Christ, the Holy Trinity, redemption through Christ alone, etc.) that is more apostatic than just heretical, would not be removed from the Acta Apostolica but remain prescribed to all Bishops and Rectors of seminaries in the world to teach in seminaries in the una, sancta, catholica et apostolica Ecclesia as part of the preparation of Seminarians for the holy orders. This apostatic sentence would remain in the eyes of the faithful “Church teaching” but is in reality not only un- or even anti-Catholic but also anti-Christian and this would do immense harm to faith and morals if left in the Acta Apostolica.
4. Besides, only if Francis, after the Church examining and condemning his heresies that are far, far worse than those of  any previous  Pope such as John XXII, were declared posthumously not to have been the true Pope, many actions the Pope took (Papal praise and celebration of reformation day, statue, stamp and praise of Luther; Pachamama cult in St. Peter; blessings of homosexual and adulterous couples,  the false claim that through their conscience adulterous and remarried couples can know that God wants them to remain in the sin of adultery, rather than following the perpetual teaching of the Church on marriage expressed in Familiaris Consortio 83 etc., etc.), could no longer be considered legitimate Catholic actions and teachings, nor would his documents remain accepted as part of true Catholic teaching.

In consequence, according to Paul IV’s and St. Pope Pius V’s, in my estimation, infallible Papal teaching, likewise Francis’  having nominated 80% of Cardinal-electors (who will, humanly speaking, be likely to elect a Pope that might continue teaching the heresies of Francis) will be retracted and cease to remain a horrible threat to the upcoming Conclave and election of a new Pope.

Advertisement – Continue Reading Below

For all these reasons, dear Cardinal Gianbattista Re, I implore you in the name of Jesus Christ, of his and our beloved mother who kills all heresies, and in the name of St. Joseph, the terror daemonum, to consider whether you might not be called to help freeing the Church from the mentioned evils.

I ask you on my knees to examine whether God does not call you, in His name and that of Jesus Christ, to become a human instrument of saving the Church from the abyss toward which it seems to be rushing.

 This step seems to me the only right one, and the negative results it could provoke, the actual occurring of a division in the Church between the Bergoglio-Church and the true Church would be a much lesser evil than a tranquil church of disorder plunged into error; in fact, it would be a true blessing because it would lead to a revival of the true una, sancta, catholica et apostolica ecclesia founded upon the truth. I am also sure that countless Catholics would welcome this step.

I pray that you, dear Cardinal, in this exceedingly important point in Church History, will receive the fullest grace of the Holy Spirit and have the full fortitude that will make you capable to undertake whatever dangerous mission He wants from you, whether this be what I think it is or something entirely else that you will learn from the Holy Spirit directly in prayer and meditation.

Advertisement – Continue Reading Below

Therefore, dear Cardinal Gian Batista Re, may you imitate, in a weaker, human way the glorious St. Michael and perform a human shadow of his fight against the devil in heaven, smaller but in some respects of no lesser value than his angelic action.

Lastly: without a Saintly dignitary of the Church preserving the doctrine of the Church from being sullied by Papal heresy, I am afraid only a direct intervention of Jesus or His blessed mother, can save the ship of the Holy Church from sinking into a hellish abyss of error, confusion and destruction, which God swore never to allow.

But I think, as St.  Ignatius said, God wants us to believe that everything depends on God, but to act as if everything depended on us.Aided by His grace, let us take up the armor of the Holy Spirit and fight the powers of darkness, with St Michael and his heavenly host of holy angels, Maria, Queen of all Saints, under the protection of St. Joseph, terror daemonum.

In the love of Jesus who gave His Life for the Church and shed His holy blood for all of us, and whom I want to serve with all my heart and as humble servant to your far more perfect service to Him and the Holy Church,

In Christo Mariaque

Yours in Christ

Josef Seifert

[1] Strangely enough, none of the multiple calls of different groups of theologians and philosophers for Francis’ resignation, except for J’accuse, cites these two most authoritative pontifical documents on the issue of  “heretical Bishops, Cardinals and Popes”.

 Though I thought “a priori” that such documents must exist and was searching for them for a few years, I owe my knowledge of these two probably dogmatic and at any rate crucially important Church documents solely to archbishop Viganò.

There is a complete (and in the present situation tragic) lack in canon law, as far as I can see, of applying the teaching of these two Popes concretely. But now, after his death, there is no problem at all but a clear duty of the Church to investigate whether these accusations of heresy and (in the claim hat God wanted from creation on the multiplicity of religions including those which deny the most central truths of Christ’s Revelation) apostasy are justified or not.

I will send later my article on this issue.

Josef M.M. Seifert, Austrian philosopher, educator. Member Pontifical Academy Pro Vita, European Academy of Sciences, New York Academy of Sciences, American Philosophical Association, American Catholic Philosophical Association, Amis Gabriel Marcel, D. Gesellschaft für Phänomenol, Dietrich von Hildebrand Gesellschaft, Max Scheler Gesellschaft, Edith Stein Gesellschaft.